Holy Crime, crime of clergy, clergical crime, Ecclesiastical crime, spritual,purity, inocent, Iran, Iranian, Persia, Persian Culture, Art, History Land and People, Poetry, religion, Organizations and directories,Daneshjoo, Nothing but Iran

Old generation destroy, future generation brain washed!!


Vanished fine generals in 1979

Holy Crime, crime of clergy, Ecclesiastical crime,
menu 1
menu 2
menu 3
menu 4
menu 5
menu 6
menu 7
menu 8
menu 9
menu 10
menu 11
 
Select click, browse
Categories above contains criminal scene, viewers discretion is advised. Submenu are opened for your convenience

If you encountered any broken link (s) or errors messages, please e-mail us with the link address or error message.

Views and Comments (multiple pages)

 




















Executed with no chance to trial

Farrokh-Roo, Parsa
FarokhRoParsa

فَرُّخ‌رو پارسای (زاده اسفند ۱۳۰۱ - درگذشته ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۹) نخستین زن ایرانی بود که در دوران حکومت پهلوی به مقام وزارت رسید و نیز نخستین نماینده زن مجلس شورای ملی بود. پست وی وزارت آموزش و پرورش ایران در کابینه دوم و سوم امیرعباس هویدا بود.

وی در اسفند سال ۱۳۰۱ در باغی خارج از شهر قم به دنیا آمد. مادر وی فخرآفاق پارسا از فعالان حقوق زنان و مدیر مجله «جهان زنان» بوده و پدرش فرخ‌دین پارسا کارمند وزارت بازرگانی و مدیر مجله‌های «اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران» و «عصر جدید» بود.

وی از آن رو در شهر قم زاده شد که مادرش به دلیل نشر مقاله‌ای با عنوان «لزوم تعلیم و تربیت مساوی برای دختر و پسر» در تبعید به سر می‌برد. این مقاله اعتراضات گسترده‌ای را در بین روحانیون آن دوران برانگیخت و موجب تبعید مادر وی گشت؛ ولی پس از تولد وی با میانجیگری میرزاحسن خان مستوفی‌الممالک (نخست وزیر وقت) به تهران بازگردانده شد.

فرخ‌رو پارسا تحصیلات ابتدایی خویش را در دبستان هما در تهران سپری نمود و برای ادامه تحصیل در دوره متوسطه به دانشسرای مقدماتی رفت. وی توانست دوره متوسطه را با کسب رتبه اول به پایان رسانده و به دانشسرای عالی راه یابد. او در سال ۱۳۲۱ دانشسرای عالی را با اخذ مدرک لیسانس در رشته علوم طبیعی به پایان رسانید و به دانشگاه تهران راه یافت. وی تحصیلات دانشگاهی خویش را در رشته پزشکی ادامه داد و توانست در سال ۱۳۲۹ با اخذ درجه دکترا از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل گردد.

فرخ‌رو پارسا در سال ۱۳۲۱ با احمد شیرین‌سخن ازدواج کرد و از همان سال پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشسرای عالی به تدریس در دبیرستان‌های تهران پرداخت. او پس از پایان تحصیلات دانشگاهی تا مقطع دکترا، علی‌رغم اینکه در رشته پزشکی دانش‌آموخته شده بود کار طبابت را رها کرد و ترجیح داد که به کار فرهنگی بپردازد؛ بدین ترتیب او در وزارت فرهنگ آن دوران مشغول به کار شد.

وی در سال ۱۳۳۳خ به همراه تنی چند از همکارانش «انجمن بانوان فرهنگی» را برای دبیرستان‌های دخترانه آن دوران تأسیس نمود و در سال ۱۳۳۵خ به عنوان یکی از اعضای هیات رئیسه «شورای همکاری جمعیت‌های بانوان ایرانی» انتخاب شد.

فرخ‌رو پارسا همچنین نخستین مدیر کل زن در ایران بود. در سال ۱۳۳۹ با آغاز به کار دانشگاه ملی ایران، وی عهده‌دار سِمَت مدیر کلی دبیرخانه دانشگاه ملی ایران شد. انتصاب یک زن به این سمت، اعتراضات زیادی را در محافل اداری، فرهنگی و سیاسی تهران به راه انداخت ولی مقامات دانشگاه توانستند از برکناری فرخ‌رو پارسا جلوگیری کنند. ]

او در سال ۱۳۴۷ به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد. در هنگام وزارت وی محمد بهشتی و محمدجواد باهنر در امر تهیه کتابهای درسی از مشاورین فرخ‌رو پارسا و از حقوق‌بگیران آن وزارتخانه بودند.

مرکز اسلامی هامبورگ سالها زیر نظر محمد بهشتی از فرخ‌رو پارسا بودجه دریافت می‌کرد. محمد بهشتی حتی از طرف همان وزارتخانه به ماموریت‌هایی، از جمله به آبادان، فرستاده شد. محمدجواد باهنر نیز از وزارت آموزش و پرورش تحت وزارت فرخ‌رو پارسا امتیاز تاسیس چند مدرسه ملی مذهبی را گرفته بود که در نقاط مختلف تهران قرار داشتند.

پس از شورش ۱۳۵۷ خورشیدی، وی با اتهاماتی چون: «حیف و میل اموال بیت المال و ایجاد فساد در وزارت آموزش و پرورش و کمک به نشو و نمای فحشا در آموزش و پرورش و همکاری موثر با ساواک و اخراج فرهنگیان انقلابی از وزارت فرهنگ ایران و غیره...» در دادگاه انقلاب اسلامی شعبه تهران به ریاست صادق خلخالی محاکمه شد و به عنوان «مفسد فی الارض» (عامل فساد بر روی زمین) در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ برابر با ۸ مه سال ۱۹۸۰ اعدام گردید

Farrokhroo Parsa was born on 24 March 1922 in Qom, Iran to Farrokh-Din and Fakhr-e Āfāgh Pārsāy. Her mother, Fakhr-e Āfāgh, was the editor of the women's magazine Jahān-e Zan ("The World of Woman"), and a vocal proponent for gender equality and for educational opportunities for women. Her views on this subject met with opposition of the conservative sections of the society of her time, leading to the expulsion of the family by the government of Ahmad Qavām, from Tehran to Qom, where Fakhr-e Āfāgh was placed under house arrest. It was here that Farrokhroo was born, some minutes past midnight on Iranian New Year's Eve 1922 (Nowruz, 1301 AH). Later, with the intervention of Prime Minister Hasan Mostowfi ol-Mamalek, her family was allowed to return to Tehran.

Upon obtaining a medical degree, Parsa became a biology teacher in Jeanne d'Arc High school in Tehran. At the school she came to know Farah Diba, one of her students at this school, and who would later become wife of King Mohammad Reza Pahlavi.

In 1963, Parsa was elected to parliament (the Majles). She was also a driving force for legislation that amended the existing laws concerning women and family. In 1965 Pārsā was appointed Deputy Minister of Education and on 27 August 1968 she became Minister of Education in the cabinet of the Amir-Abbas Hoveyda government. It was the first time in the history of Iran that a woman has occupied a cabinet position.

Farrokhroo Parsa was executed by firing squad on 8 May 1980 in Tehran, at the outset of the Islamic Cultural Revolution.

In her last letter from prison, Farrokhroo Parsa wrote to her children: "I am a doctor, so I have no fear of death. Death is only a moment and no more. I am prepared to receive death with open arms rather than live in shame by being forced to be veiled. I am not going to bow to those who expect me to express regret for fifty years of my efforts for equality between men and women. I am not prepared to wear the chador and step back in history."

Her successor as the Education Minister of Iran, Manouchehr Ganji another minister before Islamic revolution, shedding Crocodile tears, expressed surprise at her execution: she was "a lady, [...] Doctor, a competent physician who entertained good relations at the Ministry with revolutionaries like Beheshti, Bahonar, and Rejaii."

In fact, during his tenure as minister of high-education, Beheshti, Bahonar and Mohammed Mofatteh were on the ministry's payroll. These three were to be major players in the Islamic Revolution several years later. With his ministry's funding, Beheshti established the Islamic Center of Hamburg and Bahonar was able to set up a few Islamic public schools around Tehran. This explains role of disloyalty of some like of Manouchehr Ganji.




When knife cuts...
Crime Front Page| Foreword | Are We Ambitious|
Islam and Flogging!| Terrors | Stoning|
Criminals| Documents | Torture | International Crime|
Terms and Conditions|
Contact Us | Other links


Copyright 2003- 2024



Next